Foto: Vikipedia
Veliki srpski pozorišni glumac Dobrica Milutinović umro je na današnji dan (18. novembar) 1956. godine u Beogradu. Rođen je u Nišu 1880. godine. Smatra se za jednog od najtalentovanijih i najomiljenijih glumaca, bio je član Narodnog pozorišta u Beogradu od 1899. do smrti. U punoj stvaralačkoj snazi bio je između dva svetska rata. Povodom 40-godišnjice glumačkog rada, u oktobru 1937, odlikovan je Ordenom Svetog Save III stepena.
Školovao se u Kragujevcu i Nišu, gde je na đačkim predstavama zapažen njegov glumački dar. Iz putujuće pozorišne trupe „Sinđelić“, po preporuci Milovana Glišića, dolazi u Narodno pozorište u Beogradu. Neko vreme studirao je glumu u Minhenu.
Glumio je u preko 100 uloga domaćeg i svetskog repertoara – bio je Maksim Crnojević, Mitke, Don Karlos, Romeo, Otelo, Lir, Vronski. Učestvovao je u nastajanju Opere Narodnog pozorišta u Beogradu. U prvoj srpskoj operi „Na uranku“, imao je jednu od glavnih uloga. Bard srpskog pozorišta, Milutinović je plenio svojim bujnim temperamentom, senzibilitetom i emocijama, sonornim baritonom i izuzetno lepom figurom. Njemu u čast, 1980. godine, ustanovljena je glumačka nagrada „Dobričin prsten“ za životno delo.
Zahvaljujući retkom umetničkom temperamentu, svom izgledu i glasu igrao je herojske i romantične uloge u pozorištu, koje su mu donele veliko poštovanje i popularnost. Glumio je Romea, Don Karlosa, Otela, Urijela, Hajduk Veljka, Maksima Crnojevića, Cara Dušana, Mitketa u Koštani. Spada u glumce koji su tekst izovarali gromkim glasom, sa velikim patosom, a to je tada bio običaj. Njegov glas je snimljen i sačuvan i nalazi se u fonoteci Muzeju pozorišne umetnosti Srbije. Takođe, u savremeno doba izdata je i longplej ploča sa presnimcima njegovih arhivskih zvučnih zapisa na pločama od 78 okretaja.
