Na današnji dan, 22. januara 1896. godine, rođen je Sava Šumanović, jedan od naših najvećih slikara XX veka. Slikar aktova, pariskih i šidskih predela koji su obeležili epohu modernizma na ovim prostorima. Sava Šumanović je rođen u Vinkovcima, u porodici Milutina Šumanovića i majke Perside, rođene Tubić. Nakon očevog penzionisanja, porodica Šumanović se vratila u Šid, gde je Šumanović proveo detinjstvo i završio osnovnu školu. Školovanje je nastavio u Zemunu i Zagrebu. Studije slikarstva je završio u Zagrebu, u klasi profesora Otona Ivekovića i Klementa Mencija Crnčića. Etape daljeg Šumanovićevog rada poklapaju se donekle i sa mestima njegovog boravka: Zagrebom, Parizom i Šidom.
Šumanović se još tokom gimnazijskih i studentskih dana vezao za francusku umetnost. Nesebična podrška roditelja i materijalna sigurnost koju su mu pružali, omogućili su mladom Šumanoviću da u više navrata boravi u Parizu između 1920. i 1930. U Parizu je stanovao na nekoliko adresa na Monparnasu, gde su živeli i stvarali umetnici sa svih strana sveta. Vrlo brzo se uključio u umetnički krug Monparnasa gde je mogao da „druguje sa Krogom, Kojonagijem, da se upoznam sa Derenom, da bude redovno u društvu dama Kiki, Tereze Trez i Fernand Barej, Hermine David i pokojnog Paskina”. (Šumanović, S. „Mesto predgovora”, 1939) Usavršavao se na Akademiji Andrea Lota, gde se upoznaje sa kubizmom i konstruktivizmom. Redovno je izlagao na Salonu nezavisnih i Jesenjem salonu. Šumanovićeva dela su zapažena, komentarisana i reprodukovana u francuskim umetničkim časopisima. Iz tog perioda Sava Šumanović je ostavio najobimniji postkubistički opus u našoj nacionalnoj umetnosti. Zauvek je napustio Pariz 1930. godine i vratio se u Šid, gde nastaje poslednji, veoma značajan šidski period njegovog stvaranja. U Šidu se potpuno posvetio svom radu, ovladao je tehnologijom pravljenja boja, došao do sopstvenog umetničkog izraza koji je nazvao „kako znam i umem”. Svetlost Srema, kolorit, predeli oko Šida, šidske ulice, putevi, sneg u Šidu i rascvetale bašte, ljudi koji obavljaju svakodnevne poslove ili odmaraju, cveće iz bašte njegove majke bili su najveća inspiracija umetnika. Tokom poslednje decenije naslikao je 600 slika među kojima su njegova najveća i najprofinjenija dela, koja bi često objedinio u cikluse: Šidski sokaci, Proleće u dolini Svete Petke, Proleće u šidskim baštama, Crnke iz Pariza, Šidijanke, Dečiji likovi i Triptih Beračice. Tokom života priredio je šest samostalnih izložbi i učestvovao u svim značajnijim izložbama jugoslovenskog slikarstva u zemlji i inostranstvu. Sava Šumanović je uhapšen u ranim jutarnjim satima 28. avgusta 1942. godine tokom ustaške akcije Viktora Tomića i zajedno sa 120 Šiđana streljan u Sremskoj Mitrovici 30. avgusta 1942. godine.
Iza sebe je ostavio opus od oko 1400 dela izvedenih različitim tehnikama od kojih je 867 kataloški obrađeno. Legat od 417 dela, poklon slikareve majke Perside Opštini Šid, danas se čuva u Galeriji slika Sava Šumanović u Šidu.
Juče su u prepunoj sali Galerije Doma Vojske Srbije u Beogradu brojni posetioci i ljubitelji umetnosti uživali u autorskom vođenju kroz izložbu „Šumanović i Bosilj: od poetskog realizma do simboličke naive”. Autorski tim izložbe: Ljubinka Pantić i Radovan Sremac, prenela je Galerija slika Sava Šumanović u Šidu.
Izvor: Galerija slika Sava Šumanović u Šidu