Stevan Baja Gardinovački je bio srpski pozorišni, televizijski i filmski glumac. Rođen je 20. novembra 1936. godine u Beogradu, a preminuo je 28. juna 2011. godine u Novom Sadu posle kraće bolesti.
Glumio je u velikom broju pozorišnih predstava, igrao je u velikom broju filmova, radio i tv drama i serija. Bio je član ansambla Narodnog pozorišta, Subotica (1961—1965), zatim Narodnog pozorišta Toša Jovanović Zrenjanin (1965—1969), kada prelazi u Srpsko narodno pozorište u Novom Sadu, gde ostaje do penzionisanja. Bio je prvak drame u ovom pozorištu, a jedno vreme i direktor drame.
Bio je član Udruženja dramskih umetnika Srbije.
Gardinovački je više od 40 godina bio jedan od vodećih glumaca SNP-a, najstarijeg profesionalnog teatra u Srbiji, a i po odlasku u penziju nastavio je da igra u brojnim predstava svoje matične kuće.
Glumac, koji je plenio pojavom na sceni i van nje, ostaće upamćen po izuzetnim ostvarenjima, kako u pozorištu tako i na filmu, odnosno televiziji.
Poznate su role Gardinovačkog u Pokondirenoj tikvi, Rodoljupcima, Dumanskim tišinama, Klaustrofobičnoj komediji, Pokojniku, đenerala Milana Nedića u istoimenoj drami, kao i u predstavi Bela kafa u kojoj je za ulogu Jabučila dobio Sterijinu nagradu 1991. godine.
Popularni Baja igrao je i u desetak filmova, kao i u brojnim televizijskim dramama poput Balkan ekspresa, Najviše na svetu celom…, Sva ta ravnica. Za ulogu u filmu Aleksandra Đorđevića Stići pre svitanja dobio je Zlatnu arenu na nekad čuvenom filmskom festivalu u Puli.
Osim brojnih profesionalnih nagrada, Gardinovački je dobitnik Oktobarske nagrade grada Novog Sada, niza godišnjih nagrada SNP-a, među kojima i najvišeg priznanja svoje matične pozorišne kuće, nagrade Jovan Đorđević.
Bio je u braku je sa glumicom Mirjanom Gardinovački.
