Protekle nedelje porodica dirigenta Vladimira Milosavljevića, koji je pre godinu preminuo u Minhenu, davala je jednogodišnji pomen i parastos na njegovom grobu u Beogradu. Prisutni su bili i članovi Vladimirovog hora iz Štutgarta Vera Gregović i Zoran Petrović, koji su u ime sva tri hora koje je Vladimir vodio u srpskom rasejanju položili cveće. Čuveni maestro Milosavljević je osnovao i vodio duhovne horove u Štutgartu (Prvo sprsko pevačko društvo), Minhenu (Singidunum) i Nirnbergu (Crkveni hor Ćirilo i Metohija).
Vladimir Milosavljević je posedovao redak talenat i u svojim kompozicijama je uspevao da sačuva autentičnost i mističnu originalnost duhovnog pevanja pravoslavne muzike. Nakon Stevana Mokranjca, Vladimir je bio prvi srpski kompozitor koji je napisao kompletnu liturgiju. Protekle godine je trebala da bude premijera njegovog dela – Liturgija Jovana Zlatoustog, koja se zbog smrti kompozitora nije realizovala, tako da Milosavljević krunu svoga rada nije uspeo da doživi.
Ostao je poznato i po komponovanju svete pravoslavne muzike. Horska dela, a pre svega Psalm 86, Pokajnička molitva, Molitva Davidova i Haruvimska pesma, uspešno su izvođena u Evropi i Sjedinjenim američkim državama. Punih 14 godina vodio je najstariji beogradski hor (Prvo beogradsko pevačko društvo), a dve godine Beogradski sveštenički hor. 1989. je osnovao kamerni hor Sveti Đorđe, a godinu dana kasnije i hor Srpske patrijaršije.
