Posle srpskog poraza u sukobu na Moravi 1190. Vizantija nije imala snage da pobedu iskoristi za nametanje svoje vrhovne vlasti Srbiji. Naprotiv, velikom županu Stefanu Nemanji car Isak II Anđeo priznao je oslobađanje od vazalnih obaveza i prepustio veliki deo teritorija koje je osvojio od Vizantije u prethodnoj deceniji /na toj teritoriji nalazila se župa Reke u kojoj je bio do tada vizantijski gradić-tvrdjava Alexinci/ da bi se stvorio savez između dotadašnjih neprijatelja ugovoren je brak između srpskog prestolonaslednika Stefana i Evdokije, sinovice vizantijskog cara Isaka II Anđela.
Nekoliko godina kasnije kada je u aprilu 1195. godine Evdokijin otac Aleksije III Anđeo (1195-1203) postao car, ostareli Stefan Nemanja je odlučio da je vreme da formalno preda vladarski presto carevom zetu, a svom srednjem sinu. Opis tog događaja ostavio je Sveti Sava u Studeničkom tipiku. Sava piše da je njegov otac, Stefan Nemanja, pred sakupljenima na saboru za svog naslednika odredio „blagorodnog i ljubljenog sina, Stefana, zeta blagovenčanog kir Aleksija, cara grčkog”
Izvor: FB Aleksinac večiti grad
Foto: FB Aleksinac večiti grad
