Najpoznatiji kolekcionar umetnina u Jugoslaviji bio je Ante Topić Mimara (zapravo, Mirko Maratović-odatle Mimara). Čovek koji je na neverovatne načine i prevare dolazio do velikih svetskih umetničkih dela.
Tokom 20-ih godina radio je pod imenom izvesnog grofa, kada je organizovao krađu jedinstvenog diptiha od slonovače iz Zagrebačke katedrale i prodao ga za ogromnu sumu novca. U tome mu je pomagao izvesni bravar rodom iz Kumrovca-odnosno Tito. Diptih je 1928. prodat muzeju u Klivlendu, ali je vraćen 1936. godine. Tada Maratović je preuzeo identitet pravog Ante Topića, nakon što je ovaj preminuo u vojnoj bolnici u Rimu, otkupivši njegova dokumenta. Godinu dana pre 1927. godine upoznao je Hitlera. Bio je umetnički savetnik Hermana Geringa, a govorio je da mu je ovaj, čak i 1943. godine naručio Hitlerov portret. Geringova ukradena kolekcija bila je najveća u istoriji, jedna posebna jedinica američke vojske, poznata i po filmu „The Monuments Men”, kada su Nemci pali dobila je zadatak da vrati te ukradene predmete. Dela su se nalazila u sabirnim centrima, i dosta ljudi ih je kralo, posebno gladni Nemci. Međutim Mimaru to nije zanimalo, on je pripremao mnogo veću prevaru. Amerikanci su uspeli da vrate 5 miliona umetničkih dela. Krajem 1948. godine spremili su se da zatvore centre i predaju lokalcima.
Mimara je na volšeban način 1946. godine postavljen za umetničkog savetnika jugoslovenske vojne misije a zadatak je da obezbedi povratak umetničkog blaga u zemlju. Sa takvom akreditacijom i diplomatskim pasošem izdatim na ime Mate Tomić lagodno je putovao po Evropi obučen u besprekornu uniformu nove Jugoslavije.
U tom svojstvu pojavljuje se u Minhenu, u Centralnom birou (najviše dela) za vraćanje ukradenog umetničkog blaga noseći sa sobom 13 knjiga o umetničkim predmetima pokradenim iz Jugoslavije tokom Drugog svetskog rata. Tada upoznaje i mladu kustoskinju Viltrud Mersman. Stvari se polako pokreću s tačke, nakon dva meseca 166 umetnina dobijenih na tajanstven način krenulo je za Jugoslaviju. U stvari nije moglo da se utvrdi da li su dela ukradena iz Jugoslavije, nije bilo interneta, a Amerikanci su se već vratili, ali kad kustoskinja potpiše to je amin. Ona mu je postala supruga tako je na lak način došlo do aminovanja. Tokom obavljanja tih poslova privlači pažnju američke vlade, a nedugo zatim i jugoslovenske. Za to vreme Mimara putuje do Urugvaja, Maroka i Nemačke i prodaje veoma vredna dela i velikim američkim muzejima. Metropoliten muzeju je prodao sumnjiv krst od slonovače iz XII veka za 600 hiljada dolara, a za taj novac kupio je dvorac Nojhaus u Salcburgu. Ranih sedamdesetih godina vraća se u Zagreb, gde opstaje sve do smrti u 90.godini, 1987. godine, ne dočekavši otvaranje muzeja s njegovim imenom. Te iste godine otvoren je njegov muzej u Zagrebu, ceremoniju je uživo prenosila Jugoslovenska radio televizija.
Muzej Mimara nastao je poklonom kolekcionara, slikara, restauratora, ljubitelja i poznavaoca umetnosti Ante Topića Mimare i njegove supruge Viltrud Mersman Topić, a u njemu je pohranjeno više od 3750 raznolikih umetnina, od antike i staroegipatskih artefakata do slika velikih majstora poput Rafaela, Velaskeza, Rubensa i Rembranta.
Izvor: FB Radioaktivni komarac
