Foto: Vikipedija
Milovan Vitezović poznati srpski pisac i profesor univerziteta preminuo je danas u Beogradu u 78. godini. Rođen je selu Vitezovići, kod Kosjerića, 11. septembar 1944. Pisao je pesme, romane, eseje, kritike, aforizme, filmska i TV scenarija. Bio je dugogodišnji urednik igranog programa TV Beograd i glavni urednik umetničkog programa RTS. Takođe i profesor filmskog i televizijskog scenarija na katedri Dramaturgije Akademije umetnosti .Objavio je oko pedeset knjiga u preko dvesta izdanja; zastupljen je u preko pedeset antologija srpske i svetske poezije, proze, književnosti za decu, aforizama, fantastike i televizijskih drama. Bio je autor 11 romana, koji su svi bili bestseleri. Knjige je objavljivao na nemačkom, engleskom, rumunskom, francuskom, italijanskom, slovenačkom, makedonskom, ruskom, mađarskom, i grčkom jeziku. Prevođen je i objavljivan u periodici i antologijama na poljskom, češkom, letonskom, mađarskom, francuskom, švedskom, hebrejskom, kineskom, bugarskom i albanskom jeziku.
Aforizmi su mu objavljivani u nizu evropskih novina, od hamburškog Sterna, do moskovske Nedelje, prevođeni i na grčki, rumunski, hebrejski, švedski, italijanski i druge jezike. Vitezović je jedan od retkih srpskih savremenika, čija je knjiga bila zabranjena, pa čak i spaljivana u svom prvom izdanju; radi se o zbirci aforizama Srce me je otkucalo. Njegovi satirični tekstovi često su objavljivani u Ježu. Autor je mnogih televizijskih drama i serija, tekstova za pozorišna izvođenja i filmskih scenarija. Televizijski filmovi snimljeni po njegovim scenarijima prikazivani su na evropskim televizijama ORF i ZDF (Mesto susreta Beograd i Srebro na Odisejevom putu).
Za televiziju je pisao scenarija za drame Šešir profesora Koste Vujića, i Snohvatice I i II; za igrane televizijske serije Dimitrije Tucović i Vuk Karadžić.
Bio je predsednik je Udruženja književnika Srbije i srpskog PEN centra, jedan je od priređivača Sabranih dela Sime Milutinovića Sarajlije. Govorio je i pisao za Nacionalnu reviju, magazin o nacionalnoj baštini Srbije. Kada je u ratnom stanju tokom NATO bombardovanja dobio naredbu da napravi spisak ljudi Umetničkog programa za prinudne odmore i izgledno otpuštanje, poslao je spisak sa samo jednim imenom – Milovan Vitezović. Zato je suspendovan, smenjen i poslat na prinudni odmor, koji se odužio godinama. Na Akademiju umetnosti pozvan je da u zvanju docenta od 2001. godine predaje Filmski i TV scenario. Nakon toga bio je u zvanju redovnog profesora na Katedri za dramaturgiju. Upravni odbor Udruženja književnika Srbije predložio ga je 30. marta 2012. za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti, ali nije izabran. Izabran je za akademika Akademije nauke i umjetnosti Republike Srpske 2021. Kao spoljni urednik za kapitalna dela Zavoda za udžbenike i nastavna sredstva, učestvovao je u priređivanju dela Pavla Popovića, Bogdana Popovića, Jovana Skerlića, Milana Kašanina i devet tomova Stojana Novakovića. Izvor Vikipedija
Milovan Vitezović preminuo je usled komplikacija izazvanih korona virusom.
Odlazak poznatog srpskog pisca Milovana Vitezovića
Milovan Vitezović poznati srpski pisac i profesor univerziteta preminuo je danas u Beogradu u 78. godini. Rođen je selu Vitezovići, kod Kosjerića, 11. septembar 1944. Pisao je pesme, romane, eseje, kritike, aforizme, filmska i TV scenarija. Bio je dugogodišnji urednik igranog programa TV Beograd i glavni urednik umetničkog programa RTS. Takođe i profesor filmskog i televizijskog scenarija na katedri Dramaturgije Akademije umetnosti .Objavio je oko pedeset knjiga u preko dvesta izdanja; zastupljen je u preko pedeset antologija srpske i svetske poezije, proze, književnosti za decu, aforizama, fantastike i televizijskih drama. Bio je autor 11 romana, koji su svi bili bestseleri. Knjige je objavljivao na nemačkom, engleskom, rumunskom, francuskom, italijanskom, slovenačkom, makedonskom, ruskom, mađarskom, i grčkom jeziku. Prevođen je i objavljivan u periodici i antologijama na poljskom, češkom, letonskom, mađarskom, francuskom, švedskom, hebrejskom, kineskom, bugarskom i albanskom jeziku.
Aforizmi su mu objavljivani u nizu evropskih novina, od hamburškog Sterna, do moskovske Nedelje, prevođeni i na grčki, rumunski, hebrejski, švedski, italijanski i druge jezike. Vitezović je jedan od retkih srpskih savremenika, čija je knjiga bila zabranjena, pa čak i spaljivana u svom prvom izdanju; radi se o zbirci aforizama Srce me je otkucalo. Njegovi satirični tekstovi često su objavljivani u Ježu. Autor je mnogih televizijskih drama i serija, tekstova za pozorišna izvođenja i filmskih scenarija. Televizijski filmovi snimljeni po njegovim scenarijima prikazivani su na evropskim televizijama ORF i ZDF (Mesto susreta Beograd i Srebro na Odisejevom putu).
Za televiziju je pisao scenarija za drame Šešir profesora Koste Vujića, i Snohvatice I i II; za igrane televizijske serije Dimitrije Tucović i Vuk Karadžić.
Bio je predsednik je Udruženja književnika Srbije i srpskog PEN centra, jedan je od priređivača Sabranih dela Sime Milutinovića Sarajlije. Govorio je i pisao za Nacionalnu reviju, magazin o nacionalnoj baštini Srbije. Kada je u ratnom stanju tokom NATO bombardovanja dobio naredbu da napravi spisak ljudi Umetničkog programa za prinudne odmore i izgledno otpuštanje, poslao je spisak sa samo jednim imenom – Milovan Vitezović. Zato je suspendovan, smenjen i poslat na prinudni odmor, koji se odužio godinama. Na Akademiju umetnosti pozvan je da u zvanju docenta od 2001. godine predaje Filmski i TV scenario. Nakon toga bio je u zvanju redovnog profesora na Katedri za dramaturgiju. Upravni odbor Udruženja književnika Srbije predložio ga je 30. marta 2012. za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti, ali nije izabran. Izabran je za akademika Akademije nauke i umjetnosti Republike Srpske 2021. Kao spoljni urednik za kapitalna dela Zavoda za udžbenike i nastavna sredstva, učestvovao je u priređivanju dela Pavla Popovića, Bogdana Popovića, Jovana Skerlića, Milana Kašanina i devet tomova Stojana Novakovića. Izvor Vikipedija
Milovan Vitezović preminuo je usled komplikacija izazvanih korona virusom.
